Jump to content

Անդրանիկ Հարությունյան (ազատամարտիկ)

Վիքիպեդիայից՝ ազատ հանրագիտարանից
Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Անդրանիկ Հարությունյան (այլ կիրառումներ)
Անդրանիկ Հարությունյան
Անդրանիկ Հարությունյան
Ծնվել էմարտի 7, 1957
ԾննդավայրԵրևան
Մահացել էօգոստոսի 28, 1992(1992-08-28)
Մահվան վայրԱյնթափ-Երևան ավտոճանապարհ
ՔաղաքացիությունԽորհրդային Սոցիալիստական Հանրապետությունների Միություն, Հայաստան
ԱզգությունՀայ
Կրոնքրիստոնյա
Մասնագիտությունլրագրող
Պարգևներ և
մրցանակներ
Անդրեյ Սախարովի հուշամեդալ

Անդրանիկ Հարությունյան, Բերդաձորցի Անդո (1957, մարտի 7, Երևան - 1992, օգոստոսի 8, Այնթափ-Երևան ավտոճանապարհ), Ազգային-արցախյան պատերազմի ազատամարտիկ, ազատագրական շարժման գործիչ, գրող, գրողների միության անդամ, «Հայ Դատի պաշտպանության ընկերության» անդամ։

Կենսագրություն

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Ծնվել է 1957 թվականի մարտի 7-ին Երևանում։ Մասնագիտությամբ լրագրող էր։ Եղել է ՀՀ գրողների միության անդամ, գրական կեղծանունը՝ «Կարին»։ Մեկնել է Արտեկ ճամբար որպես պատգամավոր, եղել է կոմերիտմիության անդամ։

1974-1976 թվականներին ծառայել է խորհրդային բանակում, ծառայությունն անց է կացրել Վլադիվաստոկում, ստացել է պատվոգիր։ Ծառայությունից հետո աշխատել է ՀԿԿ Կենտկոմի հրատարակչությունում։ Գրել է երգեր և բանաստեղծություններ՝ «Ու գնում են նրանք, որ կռունկներ դարձած ետ վերադառնան» և այլն։

1987 թվականին ավարտում է Սանկտ Պետերբուրգի մանկավարժական համալսարանը։

1988 թվականին անդամակցել է «Հայ Դատի պաշտպանության ընկերությանը», ապա դարձել նախագահության անդամ։

1990 թվականից անդամակցել է ՀՀ գրողների միությանը։

Եղել է Ղարաբաղի առաջին խորհրդի, Արցախի Ազգային խորհրդի անդամ, իսկ հետո՝ ԼՂԻՄ պատգամավոր։

Մարտական ուղին

[խմբագրել | խմբագրել կոդը]

Շարժման հենց սկզբից ակտիվ մասնակցություն է ունեցել, ապա մասնակցել մարտական գործողություններին։ 1988 թվականին ստեղծել է առաջին կամավորական ջոկատը և գործել Նոյեմբերյանում, Ամասիայում, Մեղրիու և Իջևանում։

1989 թվականին մեկնում է ծանր վիճակում հայտնված Բերդաձոր և ղեկավարում Բերդաձորի ինքնապաշտպանությունը։